Welcome to the first version of "my straight shiny hair", namely POISON. "Coincidence is but an illusion. There is only fate.
Our meeting has a unique meaning and purpose."
Just read. (｡◕‿◕｡)
you're currently listening to:
Biglaang Masidhing Damdamin
16 July 2007 || 6:24 PM
Anong mararamdaman mo kung yung "once in a lifetime lang na mangyari na bagay sa buhay mo" ay nasa kamay mo na, pero bigla na lang pala itong mawawala? At eto pa, pano kung ang nagpakawala pa nun mula sa'yo ay ang taong inaakala mong susuporta sa'yo ng lubusan?
Haay, sigurado matinding kalungkutan ang mararamdaman ninyo, natin, diba?
Matinding kasiyahan ang aking naramdaman noong inanyayahan ako ng JPIA (Junior Philippine Institute of Accountants) [tama ba?] na sumali sa Mr. and Ms. Ambassador of Goodwill. Syempre naman nabigla ako kasi isang taong tulad ko na hindi naman ata ganun kaganda ay pinapasali?! haay... Sobra ang aking kasiyahan dahil may nakapansin ng aking kagandahan! nyahahaha! XD Syempre ako naman go na go kahit na alam ko naman na I'm not good in dancing and singing, or both pa! Alam ko lang drawing, coloring at acting(?). Pero kahit ganun nagtiwala ako sa sarili ko na kaya kong manalo.
Noong unang uwi ko sa bahay, sinabi ko sa mommy ko na kasali nga ako sa AOG (pati din ang maganda kong ate pinasali). Nagalak naman siya na ikinasaya ko naman.
Pero noong sumunod na sinabi ko na, bigla na lang bumaligtad ang lahat! [ang O.A.]
Kahapon lang, sinabi niya at ng ate ko na wag na daw akong sumali dahil gastos lang at walang kwenta yun. Ang tindi ng panghihinayang na naramdaman ko nun, kasi mommy ko pa ang nagsabing magback-out ako!
Pero syempre, tumugon na lang ako sa sinabi niya, kasi sayang nga naman ang pera. Tignan nyo, kailangan kong bumili ng 3 blouses na red, white, at kung ano gusto kong kulay para sa pictorial. Tapos kailangan pa daw ng cocktail dress or formal attire. Dami diba? Pede nga naman manghiram, pero naisip ko na rin na wag na lang. Sayang lang sa oras ko at dagdag importance pa yang mga bagay na yan. Tsaka mas madaming magagamit sa perang maaaring gamitin sa mga iyon. Pero ang totoo, gusto ko talagang sumali!!! Gustong-gusto T___T.. pero siguro, pag kinumpara ako dun sa ibang contestants, walang-wala ako... Sa pamilya ko pa nga lang ako na lagi ang pinapamukhang pinakawalang itsura saming magkakapatid, sa ibang lugar pa kaya? ayyy, ewan... Wala lang siguro talaga akong tiwala sa sarili ko, at naiinis ako sa katotohanang iyon.
